La isla bonita
La isla bonita

La isla bonita

I´m still Blammo from the block!

Hell yeah ! Allt gekk svo vel. Við sátum sigri hrósandi á Kennedy flugvelli. Delta flugfélagið hafði ferjað okkur yfir atlandshafið með stanslausri fóðrun og vinnudeilulaust meðan íslenskir flugmenn heimtuðu hástöfum meiri dollah. Já eigið það við helvítis mussurnar, hahahaha ! Við vorum í skýjunum eftir að hafa skilið mussumengað íslandið eftir í óvistvænu olíureykskýi. Frjálsir eins og Árni Johnsen og ekkert framundan annað en sól og sjórán. Við skáluðum í bjór og plottuðum mussulaust líferni í heiðbláum suðurhöfum fjarri lopapeysuhyskinu. Jömmí. Auðvitað var þetta of gott til að vera satt og eins og beint útúr my name is earl kanavellunni skall karma á okkur í sjálfumgleðinni. Eftir kilómetra af rauðu límbandi og 5 klukkutíma seinkun sátum við meðvitundarlitlir en glottandi á leið til San Juan.

American airlines hafi fokkað okkur þannig að Eyjafallajökull og hans fyrri verk virkuðu eins og léttvægt tiltal. Allt var í rugli. Þeir skiptu 3svar um vél og svo kom í ljós að töskurnar höfðu verið settar einhverstaðar á glámbekk. Við vorum pínu gáttaðir fyrst en svo rifjaðist upp fyrir okkur að fjármálafellibylurinn Hannes Smárason hafði jú lagt sína eitruðu krummlu á það félag og þannig gert það óheilagt og skítugt. Afturgöngulegt staffið var líka með þjónustuvitund á við Todenkopf sveitirnar í Treblinka og sáu ástæðu til þess að vara okkur við við því að dónaskapur við fluffurnar myndi enda í 250.000$ sekt. Já kleppur er víða en hann virðist þó oftast hafa einhver íslensk tengsl. Eftir að við höfðum slitið tengslin við íslenskt eitruð flugfélög gekk allt aftur eins og í sögu. Við rotuðumst fljótlega eftir að á hótelið var komið, enda búnir að vaka í 27 tíma og svifum inn í draumalandið þar sem Hannes Smárason gekk plankann við trylltan fögnuð áhafnarinnar. Arrrr !


Villtur í virki

Við vöknuðum fresh, fresh því við nenntum ekki að sofa. Eldhress sólrík sjóræningjaborg lá galopin fyrir landkönnun. Við nenntum ekki einu sinni að bursta tennurnar enda er það alkunna að sjóræningjar eru illa tenntir og líf okkar í 1sta heiminum hefur valdið því að við erum ennþá með hvítar og asnalegar tennur. Ekkert aftur í bað í bráð heldur. Ákefð okkar virtist koma frekar flatt upp á San Juan þar sem eina fólkið á ferli voru krakkfíklar af rísa í morgunfráhvörfunum sínum og löggurnar sem áttu að passa að hinir fyrrnefndu væru ekki fyrir landkönnuðum og öðrum gestkomandi. Ansi mikið af löggum satt að segja, vantaði bara einhverjar mussur að berja í pott til að svona almennilega réttlæta þennan fjölda. Við gengum gömlu borg San Juan fram og til baka klukkutímum saman og þaulskoðuðum allt. Þetta var ekki svo stórt satt að segja. Auðvitað er risapleis fyrir utan gömlu borgarmúrana en það er ekki fyrir tilvonandi sjóræningja. Áhugavert er að að þjóðin er alveg hrikalega spikuð. Bara allir feitir, líka krakkfíklarnir en alvarleg og þrálát krakkfíkn er eittthvað pottþéttasta megrunarráð í heimi allstaðar annarsstaðar. Það er bara eitthvað þarna. Humm, tja. Kannski að Egill Helga ætti að kíkja hingað svona til að gefa Grikkjum smá breik og til að leggja aðeins til við selanýlendulúkkið. Feitir en vinalegir. Þetta er ljómandi lið og þó svona fat camp lið sé sennilega vonlaust í sjóræningjakrú þá líkaði okkur bara fínt við þá. Við fengum okkur smá rommsopa eftir kvöldmat og skoðuðum menninguna. Úr varð hin besta skemmtun og eftir mikið barhopp og spænska rapptónleika höfum við eigast innfædda hipstera vini sem fylltu inn í eyðurnar varðandi sögu borgar og þjóðar. San Juan var eiginlega varðstöð spánverja í 600 ár. Á öllum þeim tíma var ráðist á þá 4 sinnum svo mikið til var bara ekkert að gera annað en að rækta með sér ofsóknarbrjálæði og líklegast stelast í kökuskápinn. Svo eru þeir núna með einhverjar sjálfstæðistakta en líklegast eru þeir svo háðir krummlunni að allt slíkt er vonlaust. Hipsterarnir bulluðu amk mikið gegn krummlunni og voru ansi borubrattir. Við fórum harla seint að sofa en upphlaðnir af fróðleik um þessa krummluðu þjóð.


Actually…


Hipsteraspjall

Næsti dagur var eiginlega bara meira af því sama. Við höfðum skoðað einn kastala daginn áður og skoðuðum nú annann. Séð einn séð þá alla, humm. Allt virtist stefna í óáhugavert bæjarrölt þegar á vegi okkar varð lífsreynd dúfa sem tók lagið….


Meðaumkun með Plató
Syngist við lagið Sympathy for the Devil

Hæ strákar gleður mig að hittikkur,
ég er rommbleyttur lífsreyndur fugl,
ég hef alla fjöruna sopið og skitið í höfin sjö,
smíðaði spáni nýjan heim,
Kurr kurr

Ég sat á öxlinni á Cristóbal þegar hann átti sitt aðal geim,
og ég dreif mig til og sótti grein þegar Cristó var á leiðinni heim,
Kurr kurr

Ég heiti Plató!
Áttu brauðmola
Kurr kurr
Helst hafðann rommbleyttan fimmkorna
Kurr kurr

Ég datt í rommtunnu
En hinir foru gullhlaðnir heim
drap svartskegg í ölvímu
fjaðrafok back in the day,
Ég var brynjaður,
og aðlaður fugl,
þegar ræningjar réðu,
og gullið flaut,

ég heiti Plató !
áttu brauðmola, olé!
Ah, hafðann helst rommbleyttan fimmkorna, oh yeah

ég tók þátt svo að evrópskur aðall fengi drátt
meðan gullið flaut í öfuga átt
Ég kurraði hátt,
hver kálaði paradís,
var það kannski Cristó og ég,

Já ég er lífsreynd dúfa og þreytt
Eineygð og dálítid reitt,
chilla núna í ríkuhöfn
áður ég kveð þennan heim

já ég heiti Plató !
áttu brauðmola, hey !
Ah, hafðann helst rommbleyttan fimmkorna, oh yeah get down

Eftir kynni okkar við Peg leg Plató var ekkert annað að gera en að fá sér rommsopa og melta fenginn fróðleik. Við hlömmuðum okkur inn á sjóræningjalegasta barinn og úr varð svo mikil gleði að Óli ákvað að kalla það ömmu sína og baðst lausnar. Það mun taka tíma að verða stálhertur sjóræningi og bakgrunnur í opinberu starfi hjálpar þar lítið. Kvöldið tók því enda ósjóræningjalega snemma en Óli lofaði bót og betrun og passaði sig á að bursta ekki tennurnar. Við svifum inn í draumalandið þar sem við í bandalagi við Peg Leg Plató reittum og grilluðum friðardúfu Mamma Fatima style.


Do you pool?

Óli bar sig ákaflega illa daginn eftir. Hann sagðist vanur betra rommi en þetta og að upplifunin við að sjá syngjandi dúfu hefði slegið hann út af laginu. Það væri því ekkert annað að gera en að fara í eitthvað aðeins meira alvöru sjóræningjalíf. Heppilega var þegar búið að undirbúa slíka breytingu og við búnir að kaupa far með einhverju lítt þekktu en örugglega Íslendingahreinu flugfélagi til lítillar hollenskrar og franskrar sjóræningjaeyju þar sem óhætt er að fullyrða að Steini J ofurmussa myndi ekki þola við stundinni lengur innan um endlaust ódýrt romm, algjört lopapeysuóþol innfæddra og skattahatur þannig að Grikkir virkar sem Georg Bjarnfreðarson mitt á meðaltali í sænskri sósjalistakommúnu. Þangað strax í dag – Jai hó!

20110717-180643.jpg

Leave a Reply